Het herstellen van de wereldeconomie en de oplopende rente op de obligatiemarkten zijn signalen van een wederopstanding van het spook dat inflatie heet. Lange tijd is het inflatiespook van de radar van investeerders verdwenen en dat maakt het verleidelijk om de recente toename van het algemene prijspeil te zien als een logisch gevolg van het herstellen van de economie na de strenge lockdowns van het afgelopen jaar.
Maar investeerders zouden er goed aan doen om dit narratief met een korreltje zout te nemen en de dreigende inflatie des te serieuzer. De enorme wereldwijde schuldenberg die in het afgelopen jaar exponentieel is toegenomen begint steeds harder op de economie te drukken.
Inflatie als oplossing voor het schuldenprobleem
De pandemie heeft het wereldwijde schuldenprobleem geen goed gedaan. De Financial Times spreekt in dit artikel zelfs van een “schuld tsunami” als gevolg van de coronacrisis. Tegen het einde van 2020 had de totale schuldenberg een waarde van 365% van al het geld dat er wereldwijd verdiend wordt. Inflatie gebruiken als wapen om de schuldenberg zijn waarde te laten verliezen lijkt de enige manier om deze crisis te bestrijden.
Een jaar geleden werden centrale banken en overheden geforceerd tot ongekende maatregelen om een crisis zoals die van de jaren 30 van de vorige eeuw te voorkomen. De enorme toename van de wereldwijde schuldenberg die dit beleid als gevolg heeft zal door de komende generaties nog lang gevoeld worden. Voor nu lijkt de enige uitweg nog meer schulden in het leven roepen en zoveel mogelijk geld creëren om de bestaande schulden hun koopkracht te laten verliezen.
Om het kaartenhuis in stand te houden zijn we afhankelijk van de terugkeer economische groei en inflatie. Dat is letterlijk de enige manier om de schulden waar we ons hebben ingestoken terug te betalen. De meeste economieën zijn klaar om weer open te gaan en consumenten hebben de afgelopen periode meer gespaard dan ooit. Zodra de pandemie voorbij is en we weer teruggaan naar normaal, lijkt er weinig te zijn wat een inflatiegolf als in de jaren 70 van de vorige eeuw kan voorkomen.
Mandaat centrale banken is veranderd
Centrale banken hadden lange tijd als focus om de inflatie om en nabij de 2 procent per jaar te houden. Dat streven lijkt nu volkomen van tafel ten behoeve van het behouden van volledige en inclusieve werkgelegenheid. Zoveel mogelijk geld in de economie pompen om iedereen maar aan het werk te houden en daarna zien we wel weer wat er op ons pad komt.
Voor investeerders betekent dit dat de stijgende rente op de obligatiemarkten nog wel even aan zal houden, wat centrale banken dwingt om steeds meer obligaties op te kopen om die rente te drukken. Dreigende inflatie en geldprinters die op volle toeren draaien betekent kassa voor investeerders die in zogenaamde waardeaandelen zitten. Dat zijn aandelen van bedrijven die op basis van hun bezittingen en omzet ondergewaardeerd zijn.
De terugkeer van inflatie kan dan een kunstmatige verlichting van de wereldwijde schuldenlast veroorzaken, maar betekent ook er vermogen van spaarders naar schuldenaars stroomt. Mensen die braaf sparen krijgen de deksel op de neus en mensen die geld lenen om spullen te kopen worden beloond. Investeerders kunnen zich hierop het beste voorbereiden door hun geld zo snel mogelijk om te zetten in datgene wat overheden niet kunnen printen.
