Elk voorjaar komen tienduizenden geobsedeerde beleggers in Omaha bijeen voor de jaarlijkse aandeelhoudersvergadering van Berkshire Hathaway, ook wel de “Woodstock voor kapitalisten” genoemd. De hoofdattractie: het Orakel van Omaha zelf, Berkshire CEO Warren Buffett, die urenlang achter een microfoon zit en vragen beantwoordt van aandeelhouders die graag wat van de investeringswijsheid van de grote man willen vergaren.
Naast hem zit meestal zijn oude zakenpartner en Berkshire vice-voorzitter Charlie Munger – een multimiljardair, die met zijn 97 jaar een van de weinige mannen is die meer markt ups en downs heeft meegemaakt dan Buffett zelf.
Vorige week organiseerde Munger zijn eigen mini-Woodstock in de vorm van de aandeelhoudersvergadering van The Daily Journal, waar Munger voorzitter van de raad van bestuur is. De ervaringsdeskundige beantwoordde twee uur lang vragen via een livestream en gaf zijn visie op alles van GameStop tot de Golden Globe-winnende Netflix-show “The Queen’s Gambit”. De hele toespraak is het beluisteren waard, maar mocht dat niet lukken dan hebben we voor jullie drie punten die niet gemist mogen worden.
Laat je niet meeslepen in handelswoede: zit ze uit
Vroeg in het gesprek vroeg een aandeelhouder aan Munger hoe beleggers kunnen omgaan met periodieke beleggersgekte, zoals de enorm hoge stijgingen in zogenaamde ‘meme-aandelen’ in de afgelopen maanden.
Munger geeft hierop aan dat hij al heel lang meeloopt en dat zijn gedachte altijd is geweest om dergelijke gekke periode in het kapitalisme “gewoon uit te zitten”.
Wat dienen aandeelhouders te vermijden? Wat volgens Munger veel beleggers doen in een bepaalde roes aandelen kopen omdat ze stijgen, soms zelfs op krediet. Dat is volgens hem een ontzettend gevaarlijke manier van beleggen. Munger vergelijkt dergelijk beleggingsgedrag met gokken.
De beste manier om de waanzin te negeren is om bij je eigen plan te blijven. Duidelijk hebben waarvoor je belegt maakt het makkelijker om de juiste keuzes af te wegen op een moment dat je wordt gegrepen door alsmaar stijgende of dieprode koersen.
Pas op voor bubbels
Verscheidene beleggers vroegen Munger naar de groeiende bubbel op de markt, en vergeleken de stijgende handel in nieuwe bedrijven die naar de beurs gaan met de omstandigheden van de dot-com zeepbel van de late jaren ’90. Munger is van mening dat dit soort enorme speculatie bij ondernemingen die nog nauwelijks iets hebben bereikt een teken is van een irritante zeepbel.
Hij verwacht dat dit slecht moet aflopen, maar heeft geen idee wanneer. De S&P 500 zonk met meer dan 49% toen de dot-com zeepbel knalde in maart van 2000, en leverde bijna 57% in van 2007 tot 2009 nadat de huizenmarkt instortte. Het is lastig het exacte moment te voorspellen.
Maar hoe dan ook, raak niet in paniek en verkoop niet al uw aandelen. Blijf in plaats daarvan gediversifieerd. Ze stelt voor om een kernportefeuille aan te houden van beleggingsfondsen met een brede markt of exchange-traded funds, die een mix van aandelen bevatten die zich anders zullen gedragen afhankelijk van de marktomstandigheden. Je wilt een aantal van deze zeer sexy bedrijven, maar ook een aantal van de saaie bedrijven.
Op dit moment zijn de sexy bedrijven erg sexy, bieden ze oogverblindende rendementen die houders in de loop van slechts een paar dagen rijk lijken te maken. Maar als je vastbesloten bent om te experimenteren met individuele aandelen, waarvan de prestaties volatieler zullen zijn dan een brede spreiding van aandelen, gebruik dan daarvoor een klein deel van je portefeuille.
Als een vuistregel is 5% tot 10% van je portefeuille waarschijnlijk een degelijke drempel voor individuele aandelen. De rest van de portefeuille zou iets breder gediversifieerd moeten zijn.
Aandelen bezitten waar je iets over weet
Een andere grote voorstander van een gediversifieerde aanpak via gespreide ETFs: Warren Buffett. Keer op keer heeft het Orakel kleine beleggers aangespoord om “een dwarsdoorsnede van Amerika te kopen” in de vorm van een fonds dat bijvoorbeeld de S&P500 volgt.
Munger is het misschien met hem eens als het gaat om de alledaagse belegger. Maar als het aankomt op de profs die namens de gewone belegger beleggen, ziet Munger het nut niet in van het spreiden van je weddenschappen. “Veel mensen denken dat als ze honderd aandelen hebben, ze professioneler beleggen dan als ze er vier of vijf hebben. Ik beschouw dat als waanzin. Absolute waanzin,” zegt hij.
“Ik noem het di-worse-ification,” vervolgt hij. “Ik vind het veel prettiger om twee of drie aandelen te bezitten waarvan ik denk dat ik er iets vanaf weet en waar ik denk dat ik een voordeel heb.”
Moet je nu dan je indexfondsen dumpen ten gunste van een paar specifieke aandelen? Waarschijnlijk niet, tenzij je al net zo lang meeloopt als Munger of Buffett. Als je net begint met aandelen is een gespreid ETF portefeuille een uitstekende keus.
